Lesverslag 05

11 december 2006:
Vandaag was R. de Groot bij onze collegeles aanwezig. We kregen de gelegenheid om onze enquete, lescriteria en lesmateriaal, dat we tot nu toe bezaten, aan hem voor te leggen. En we mochten vragen stellen.

Een korte samenvatting van het besprokene volgt hieronder.

Inleidend:
- Beelddenken is een begrip dat nog niet internationaal is.
- Beelddenken is een andere manier van informatie verwerken.
- Beelddenken is iets anders dan begripsdenken. Begripsdenken doet iedereen tot zijn 5de a 6de leerjaar, maar daarna vindt bij de meeste de omslag plaats naar het abstracte denken. Bij beelddenkers blijft juist de associatie met beelden veel sterker bestaan.
- Beelddenkers zijn geen aparte type mensen, maar het zijn mensen die meer op de belevingstoer uit zijn.

R. de Groot vindt het al heel iets om een goede definitie van beelddenken op te zetten en er een goede internationale term voor te ontwikkelen.

De enquete:
Dit is een exploratief onderzoek.
Voor de enquete moet eerst nog een aantal aanloopvragen, dan wel inleidend gesprekje, plaatsvinden, anders worden de leerlingen die de enquete maken in het diepe gegooid.
De opzet vindt R. de Groot heel interessant. Er moeten volgens hem wel een aantal vragen uit, omdat zij te vaag zijn, en iets minder vragen in totaal (20 vragen is meer dan genoeg). Daarnaast moet er onderaan de enquete een ruimte beschikbaar zijn voor eventuele opmerkingen.
Als eerste zouden we de enquete op een andere klas op Windesheim moeten uitproberen. Dan krijgen we een beter beeld of de enquete goed werkt en waar nog tegenaan wordt gelopen.

Je zou bij de enquete twee hypotheses kunnen formuleren:
1. Herken je jezelf als beelddenker en waarom?
2. Als je op de beelddenkschaal in deel 1 hoog scoort, welke gevolgen heeft dat dan voor die leerling in het onderwijs?

R. de Groot merkt op dat beelddenkers, eigenlijk net als dyslectici, ook een uitzonderingspositie op het Voortgezet Onderwijs zouden moeten krijgen. Aan de hand van een speciale beelddenkpas, waardoor bepaalde faciliteiten tot hun uiting kunnen komen, bijvoorbeeld het niet verplicht hoeven te volgen van alle vreemde talen.

De 3 criteria:
[De schrijver Bromberger werkt vooral met beelddenkende volwassenen.]
Op de criteria zou volgens R. de Groot verder ingegaan kunnen worden:
Hoe is de geheugenfunctie van de beelddenker?
- Ervarend leren: hoe bouw je beelden op? Bij beelddenken komt veel verbeelding aan te pas en dus ook veel fantasie. Op basis van je ervaringen kun je dan ook weer beelden reproduceren.
- Structuren: hoe vat je teksten samen? Hoe breng je structuur aan in je teksten? Het sleutelbegrip hierbij is "Mindmapping".
- Visualiseren: altijd goed. Maar... wat erg verwarrend is zijn teksten die door plaatjes heen gedrukt zijn. Dit is niet alleen voor beelddenkers erg verwarrend, ook voor niet-beelddenkers is dit vermoeiend. Doe dit dus absoluut niet!

Verder merkt R. de Groot op dat:
Op school bepaalde nadelen heersen als lezen, rekenen en spellen.
Slimme, beelddenkende mensen komen vaak nog heel ver hiermee. En voor een beelddenker geldt eigenlijk ook dat hij de begripstaal moet leren. Omdat dit hetgeen is dat het meest voorkomt.

Grammatica kun je volgens R. de Groot ook via mindmaps geven aan de leerlingen.
Meer weten over mindmapping ?
"De scheppende mens" - Marian Mildenberg.

Het lesmateriaal:
* Gebarentaal = GEEN beeldtaal.
Wel leuk zou zijn als je gebarentaal ondersteunend zou kunnen maken bij beelddenken.
* Mindmapping = leuk en goed en zeker bruikbaar. Zie ook weer het boekje over mindmapping.

Volgens R. de Groot is projectonderwijs het meer visualiseren en benaderen van de werkelijkheid, dus wat dat betreft ook goed voor beelddenkers. Maar belangrijk is dat er ook nog duidelijke instructies en uitleg worden gegeven door de docenten. Dus het wordt 'en-en' en niet 'of-of'. Er moet dus naast de projecten ook gewoon les worden gegeven. Maar het delen van ervaringen door leerlingen onderling is erg goed, omdat de kennis van buiten de school vaak groter is dan in de school.