Verslag gesprek met Cibap studenten door Nadia

Maandag 27 november hebben Maaike, Ilse, Suzanne, Marieke, Heleen en Nadia gepraat met studenten van het Cibap over beelddenken. Deze studenten volgen de opleiding Interieur, Verf en Management, en doen het eerste en tweede jaar binnen één schooljaar. Tijdens dit gesprek vertelden zij over hun manier van leren en hoe hier, met name op het voorgezet onderwijs, op werd gereageerd door hun docenten. Al pratende kwamen er duidelijke punten uit wat de studenten als prettig en niet prettig ervaren tijdens het leren. Deze punten heb ik opgesplitst in twee delen, wat vonden zij goed werken en wat vonden zij niet goed werken. Deze kolommen vind je onderaan deze pagina. Tijdens het gesprek hoorden we veel overeenkomsten met ons onderwerp, ‘beelddenken’. Natuurlijk kunnen we nu niet met 100% zekerheid zeggen dat deze studenten ‘beelddenkend’ zijn, maar ik denk dat we met de ervaringen die zij vertelden we ons voordeel kunnen doen in het maken van lesmateriaal.

Ik begin met het noteren van de manieren van leren die voor deze studenten positief werkten:
+
1. Het maken van woordkaartjes; als er een rij met woorden moet worden geleerd is het handig om deze allemaal op aparte kaartjes/briefjes op te schrijven. Dit kan bijvoorbeeld door een Nederlands woord op de voorkant te schrijven en een engels woord op de achterkant. Leg alle kaartjes bij elkaar en pak één voor één een kaartje. Als je het woord goed hebt gaat het kaartje op de ene stapel, bij een fout antwoord op een andere. Je kan net zo lang doorgaan tot alle woordjes op de ‘goed’ stapel liggen. Op deze manier zie je direct resultaat. Nog een voordeel is dat je de woorden door elkaar kan husselen, en je dus niet alleen hoeft te leren op te volgorde die in het boek staat.
2. In het Engels lesboek ‘Stepping Stones’ wordt bij het leren van idioom op de volgende manier gewerkt. De te leren woorden worden in zinsverband gegeven, en het woord waar het omgaat wordt rood afgedrukt. Er zit een rood doorzichtig velletje bij die je op de zinnen kan leggen, zo dat het te leren, rood gedrukte woord wegvalt. Het leren in zinsverband maakt het makkelijker een betekenis te onthouden.
3. Een leuke uitleg, gebaseerd op echte, realistische ervaringen/voorbeelden maken het plezieriger en makkelijker om te onthouden/begrijpen.
4. Een docent die doet alsof het een makkelijke opdracht is, een opdracht die iedereen zo kan maken motiveert meer dan een docent die doet alsof het de zwaarste opdracht van de dag is.
5. Het gebruik van meer kleuren in een tekst maken het geheel minder eentonig, dit roept minder weerstand op om aan een (lange) tekst te beginnen.
6. Belangrijke woorden, begrippen, getallen opschrijven op het bord maken het makkelijker te onthouden. Te veel tekst werkt natuurlijk juist tegen het doel in.
7. Illustraties bij de tekst maken het leuker en makkelijker om de tekst te begrijpen en onthouden.
8. Ook het zelf maken van tekeningen draagt bij aan het beter begrijpen van woorden of begrippen. Natuurlijk kan je niet van ieder stukje tekst of ieder woord een tekening maken, maar voor de woorden die niet willen blijven hangen is het het proberen waard.
9. Bij een praktische opdracht is een voorbeeld geven van het eindresultaat erg prettig. Leerlingen zien zo het grote geheel voor zich, en kunnen zich ‘een beeld vormen’ bij wat er van hen verwacht wordt.
10. Het zelf doen is bij deze leerlingen ook als positief ervaren, bijvoorbeeld het maken van een eigen planning of het presenteren van het eigen gemaakte werk.

Nu volgen de manieren van leren/werken die de studenten als negatief ervaren:
-
1. Direct uit het boek rijtjes stampen, dit heeft òf geen of zeer tijdelijk effect.
2. Het aanbieden van een grote massa tekst stuit op weerstand, het maken van kolommen en schema’s biedt meer overzicht voor visueel ingestelde studenten.
3. Een overdaad aan plaatjes maakt het geheel juist weer chaotisch. Illustraties toevoegen is natuurlijk goed, maar het plaatje moet wel een functie hebben en die functie moet dan niet zijn om de boel op te leuken.
4. Teveel werken met voorbedachte stappenplannen ontnemen de kans om te laten zien wat het uiteindelijke resultaat is. Het samen maken van een stappenplan vergroot deze kans juist.